Miejski portal informacyjny:
Wieluń, Biała, Czarnożyły, Konopnica, Mokrsko

Historia Wielunia: AGAD Plany rozbudowy browaru Karola Mosza w Wieluniu 1

Plany projektowanego budynku słodowni przy ul. Ogrodowej w Wieluniu, należącej do browaru Karola Mosza, przesłane do zatwierdzenia władzom guberni kaliskiej. W browarach na terenie Królestwa Polskiego od połowy XIX w. stopniowo wprowadzano nowe rozwiązania techniczne. Różniły się one od dawnych warzelni piwa przemysłową technologią produkcji i zatrudnianiem wyspecjalizowanych robotników. Wiele z nich prowadzili przybysze ze Śląska i Niemiec. Tymczasem niewielkie, zacofane technologicznie browary upadały, szczególnie po wprowadzeniu w 1866 r. podatku akcyzowego, którego wartość stale rosła. Liczba zakładów piwowarskich zmniejszyła się, ale produkcja piwa w latach 1870-1913 wzrosła pięciokrotnie. W Wieluniu istniały dogodne warunki do produkcji piwa, gdzie według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego z 1893 r.: “Z wapienia jurajskiego tryskają (...) źródła zaopatrujące miasto w wyborną wodę.” W 1890 r. Karol Mosz zbudował duży browar przy ul. Szpitalnej. W 1909 r. właściciel złożył do gubernatora kaliskiego podanie o wydanie zgody na budowę słodowni. Do podania załączone były projekty fasad, przekroje oraz rzuty kondygnacji. Zgoda została wydana i budynek zrealizowano. W 1910 r. browar zatrudniał 10 robotników, posiadał kapitał zakładowy w wysokości 50 tysięcy rubli a jego przybliżony obrót roczny wynosił 30 tysięcy rubli. Słodownia była podpiwniczonym, trzypiętrowym budynkiem, w którym rozpoczynał się cykl technologiczny produkcji piwa. Wyrabiano w niej słód, który po osuszeniu trafiał do warzelni. W magazynie słodu nasączone wodą ziarno jęczmienia dojrzewało i kiełkowało. Rozłożony na podłodze jęczmień wymagał dużej ilości miejsca i odpowiedniego przepływu powietrza, co decydowało o formie budynku. Miał on kształt wydłużonego prostokąta i niezbyt wysokie kondygnacje. Każde piętro stanowiła wolna przestrzeń, podzielona rzędami słupów podtrzymujących strop. Dostęp powietrza regulowały równomiernie rozmieszczone okna. Najniższe kondygnacje posiadały cementowe posadzki, na których leżał wilgotny jęczmień, musiał on być co kilka godzin przesypywany za pomocą drewnianych szufli. Górne piętra z drewnianymi stropami i podłogami stanowiły magazyn ziarna. Kolejny fragment budynku to węższa, zakończona kopułą suszarnia słodu. W tej części u dołu znajdował się piec. Ciepłe powietrze przechodziło przez ziarno rozłożone na dziurkowanych blachach na wyższych piętrach. Wilgoć odparowywała przez otwór zakończony w kopule niewysokim, blaszanym kominem. W 1914 r. w browarze wybuchł pożar, lecz zakład był ubezpieczony i kontynuował działalność. W okresie międzywojennym browar dzierżawił Alojzy Florczyk. Przedsiębiorstwo funkcjonowało także w okresie II wojny światowej. Po wojnie stało się browarem państwowym, początkowo produkowano w nim piwo, następnie tylko je rozlewano. Budynek słodowni przetrwał do lat 70. XX w. kiedy to został usunięty pod nową zabudowę.

Autor:

Kod z obrazka:

Puste pole z komentarzem

Puste pole z podpisem

• Strefy relaksu i aktywności na mapie Wielunia
• Ulica Torowa w Dąbrowie w nowej odsłonie
• Powiatowe zakończenie roku szkolnego 2018/19 w ZS nr 3 w Wieluniu [FOTO, WIDEO]
• Zawodnicy Grupy Kolarskiej MLKS Wieluń ścigali się w kolejnej odsłonie Pucharu...
• Piknik w stylu country w Domu Pomocy Społecznej w Skrzynnie [FOTO]
• Jolanta Maria Kaleta - spotkanie autorskie
• Nie schudną za ciebie, ale pomogą w osiągnięciu celu. 8 aplikacji, które...
• Keflex 500 mg Generique Fiable - Payer Par BTC - 24/7 Service Clients
• Pas De Médicaments Sur Ordonnance - Achat De Avapro 300 mg - Airmail Livraison
• Prix Viagra Oral Jelly 100 mg En Pharmacie :: Avec Prescription :: Courrier Livraison